Μια συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον Κώστα Μάρδα με αφορμή την επετειακή συναυλία στο Λυκαβηττό, την Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2010, αφιερωμένη στα 85 χρόνια του. Και με έναν – κριτικό – πρόλογο του Εμμανουήλ Σαρίδη
Ο εξαιρετικά ταλαντούχος έλληνας μουσικοσυνθέτης έγινε 85 αλλά ακόμη δεν έμαθε να σκεφτεται ως το τέλος. Οι σκέψεις του κινούνται μέσα σ‘ ένα πλαίσιο που δημιούργησε, ένα λογικά σωστό πλαίσιο, που είναι όμως περιορισμένης εμβέλειας. Ο Μίκης Θεοδωράκης συλλογίζεται, αυτά που θέλει να συλλογίζεται. Αν ομως έκανε ένα βήμα παραπέρα, το συλλογιστικό του οικοδόμημα θα κατέρρεε σαν ένας χάρτινος πύργος. Δεν το κάνει όμως, δεν μπορεί πλέον να το κάνει, γιατί θα κατέρρεε μ‘ αυτό και ολόκληρος ο μύθος για την ζωή και το έργο του.
Δεν θέλω να μπώ στα χωράφια της ψυχολογίας, αφήνοντας τις διάφορες θεωρίες της στούς ειδήμονες, θα σταθώ όμως στον όρο παραλογισμός και παράλογος, για να δούμε τι σημαίνουν. Το παράλογο είναι σωστό, γιατί έχει μια λογική. Όμως η λογική αύτή στέκεται δίπλα σε μία άλλη, υπερκέιμενη λογική. Να εξηγήσω τι εννοώ. Πολλοί απο μας έχουν αυτό που λέμε σαν τον δικό τους κόσμο, έναν κόσμο όμως, που σπάνια είναι ταυτόσημος με τον υπερκείμενο κόσμο. Η λογική βάση του μικρού κόσμου εκπηγάζει απο την μικρή πραγματικότητα του ατόμου, το ερώτημα όμως ειναι, αν αυτή μπορεί να αντικειμενοποιηθεί, να ταυτιστεί με τους επι μέρους κόσμους που αποτελούν την μεγάλη πραγματικότητα. Έτσι βλέπουμε να υπάρχουν ακόμη και σε θέματα δικαίου και αδίκου, και γενικά σε ότι αφορά την ηθική και τις αξιές της, εκείνες που έχουν γίνει παγκόσμια αποδεκτές, σημαντικές διαφορές εξηγήσεως. Η λεγόμενη „διεθνής κοινότητα“ φερ‘ ειπείν εκτιμά τα εγκλήματα του Κέντρου στην Γιουγκοσλαβία, το Ιρακ ή την Παλαιστίνη τελείως διαφορετικά, θεωρώντας τα σαν αναγκαίες επεμβάσεις που πρέπει να γίνουν εν ονόματι της Ελευθερίας, Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. κλπ. Εμείς τα βλέπουμε απλά σαν εγκλήματα. Και οι δύο συλλογιστικές έχουν την λογική τους.
Το ίδιο και ο Μίκης Θεοδωράκης, που θεωρούσε τα κονσέρτα που έδινε σε Δύση και Ανατολή, Βορρά και Νότο, κατα την διάρκεια των Στρατιωτικών 1967/1974 στην Ελλάδα, σαν αναγνώριση της μουσικής του μεγαλοφυίας και σαν αγώνες για την ελευθερία (ο μικρός κόσμος), ενώ το Κέντρο, ο υπερκείμενος, πιο μεγαλος κόσμος που τα χρηματοδοτούσε, τα έβλεπε σαν μέσον για τον εκτοπισμό των Στρατιωτικών, που αφού το 1967 με την επέμβασή τους έβαλαν φραγμό στην επέλαση της ΕΣΣΔ στην Ελλάδα, βλέποντας μετα ότι αρχίζουν να σταθεροποιούνται ήθελαν να τους κάνουν πέρα. Τα σχέδια των Στρατιωτικών για την ανόρθωση της Ελλάδος δεν ήσαν ταυτόσημα με τα σχεδια του Κέντρου, που θέλει να έχει την Περιφέρεια υπο τον απόλυτο έλεγχο του. Και για το Κέντρο η Ελλάδα ανήκει στην Περιφέρεια.
Στο επίκεντρο της συνέντευξης βρίσκονται οι όροι Φάκα και Γάτα. Που ο Θεοδωράκης βλέπει όπως αυτός θέλει. Εγώ θα τους έδινα μια κάπως διαφορετική εξήγηση. Η φάκα ήταν η τρομερή προπαγάνδα εναντίον των Στρατιωτικών, που εκπήγαζε απο τα κοσνέρτα του Μίκη Θεοδωράκη στο εξωτερικό – και μέσα απο τα διάφορα κανάλια των ΜΜΕ περνούσε και στην Ελλάδα. Και η γάτα η Δημοκρατία της Δύσης, που ήρθε τρέχοντας με την πτώση τους. Όχι η Δημοκρατία του Περικλή και της Αθήνας, αλλά η Δημοκρατία του Κέντρου, αυτή που μας έφερε σήμερα στα χάλια που βρισκόμαστε. Και κάποτε, ύστερα απο „αγώνες“ ετών του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων καρποφόρησε: Οι Στρατιωτικοί εκδιώχθηκαν και ήρθε η Δημοκρατία. Κατάλαβες τίποτε κύριε Θεοδωράκη;
Διαβάστε υπ‘ αυτό το πρίσμα την παρακάτω συνέντευξη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη και σκεφθείτε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα. Ο κόσμος που ζούμε είναι ψεύτικος, είναι ένα μωσαικό απο πετραδάκια που μάς δίνει στα χέρια το Κέντρο μέσω της διανόησης μας, του μεταφορικού ιμάντα ιδεολογιών, ιδεολογημάτων και συνθημάτων. Τέτοια μεταφορικά μέσα, που διαμόρφωσαν την σημερινή „αριστερή“ διανόηση, υπήρχαν πολλά, Μελινα Μερκούρη, Βασίλης Βασιλικός, κάποιοι καθηγητάδες που είχαν φέρει τότε στην Γερμανία και τους αμόλησαν μετά για να στηρίξουν την Δημοκρατία, κάποιοι πολιτικοί που διατηρούσαν στο ψυγείο κλπ. κλπ. Μήν νομίσει κανείς, ότι το Κέντρο ολους αυτούς τους στήριξε γιατί ήταν ώμορφοι, μεγάλοι καλλιτέχνες ή μεγάλοι πολιτικοί, αυτά δεν το ενδιαφέρουν καθόλου μα καθόλου. Στηρίζει μόνο αυτούς που του κάνουν τη δουλειά του. Και η δουλεία αυτή είναι πρός το συμφέρον του Κέντρου, ενώ εμάς μας πάει κατα κρημνού.
Και τώρα η συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον Κώστα Μάρδα
με τον τίτλο „Οι ξένοι ονειρεύονται την καταστροφή της Ελλάδας“
Αγαπητέ μας Μίκη, από μικρό παιδί μέχρι και σήμερα και -ευχόμαστε- για πολλούς… αιώνες ακόμα, αγωνίζεσθε για μια καλύτερη Ελλάδα. Οι αγώνες σας, μαζί και με το ιδρώτα των εργαζομένων και των προοδευτικών επιχειρηματιών, οδήγησαν σε μια ανάπτυξη και ευημερία. Ξαφνικά όμως ήρθε η κατάρρευση. Πώς φθάσαμε στην Ελλάδα του ΔΝΤ; Ποιοί πολιτικοί και ποιες πολιτικές οδήγησαν στο να κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις ;
Μ.Θ. Το ΔΝΤ είναι η Φάκα που μας περίμενε υπομονετικά μερικές δεκαετίες, από τότε που άρχισε να μας αλέθει το Μίξερ για να γίνουμε τελικά πολτός, ώστε ήσυχα και φρόνιμα να χυθούμε ως ανεξάρτητος και υπερήφανος λαός στο μεγάλο χωνί που είχε στηθεί για να μας οδηγήσει «ανεπαισθήτως» στη Φάκα! Τώρα είμαστε ένας μεγαλοπρεπής πολτός με δέκα εκατομμύρια ζευγάρια μάτια, μέσα στα οποία αρχίζει να διαφαίνεται κάποια υποψία ανησυχίας, καθώς γίνεται κάθε μέρα και περισσότερο εύληπτος ο ψίθυρος ότι δεν μπορεί να υπάρχει Φάκα χωρίς Γάτα! Στο σημείο αυτό ακριβώς αγαπητέ μου Κώστα, βρεθήκαμε εσύ, εγώ και η τόσο σημαντική ερώτησή σου, την οποία όπως είδες, απάντησα με τέσσερις λέξεις-κλειδιά με τις οποίες ακόμα κι ένας ημιλιπόθυμος, μπορεί να κατανοήσει, έστω και αργά, τα λάθη του και τις ευθύνες του: Φάκα, Μίξερ, Χωνί και Γάτα.
Eσεις τα είχατε πει, αλλά…
ΜΘ . Και άλλοτε έτυχε να συνομιλήσω μαζί σου. Καθώς λόγω… ύψους και παραισθήσεων γνώριζα από τότε αυτό που κρύβεται από την άλλη πλευρά του λόφου και προσπαθούσα να περιγράψω την Φάκα – την οποία σαφέστατα και διαυγέστατα έβλεπα – με περίτεχνους πλην σαφείς τρόπους, όπως Δηλώσεις, Άρθρα, Πολιτικές Πρωτοβουλίες και Πράξεις. Ως και τραγούδια .Θυμάσαι λόγου χάρη τους Κύκλους Τραγουδιών «Επιβάτης» και «Ραντάρ» σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη, στα 1982-83. Φυσικά εγνώριζα την πραγματική ταυτότητα, δηλαδή όχι όπως σήμερα το περιτύλιγμα του ΔΝΤ, αλλά την αληθινή φύση αυτής της ουσιαστικής Φάκας που προόρισται – αφού προηγηθεί η πολτοποίηση του λαού από ένα σωρό «Μηχανικούς Ψυχών» ειδικευμένους στις διαδικασίες πολτοποιήσεως – να ικανοποιήσει τις ανεξάντλητες ορέξεις της ελλοχεύουσας Γάτας.
Πολλοί δεν έβλεπαν τη …Γάτα…Τι άλλο μπορείτε να δείτε σήμερα στο ελληνικό τοπίο;
Μ Θ. Ας μην ξεχνάμε ότι η Γάτα υπήρξε ιερή θεότητα στις εποχές των Φαραώ, στις οποίες χωρίς να το συνειδητοποιούμε, έχουμε με την ευχή του θεού ξαναγυρίσει και επομένως ,ας μη παραπονούμεθα, διότι θα πρέπει όλοι οι λαοί να αισθανόμαστε ευτυχείς, όταν μεταποιούμεθα σε εκλεκτή τροφή της Ιερής Γάτας. Οπότε, καλώς ο κάθε βλάσφημος υπέστη όσα υπέστη, αφού προσπαθούσε να εμποδίσει την ευλογημένη διαδικασία της πολτοποιήσεως. Μόνο και μόνο γιατί είχε την ατυχία να δει λόγω … ύψους και παραισθήσεων την Φάκα και την Γάτα. Και η τιμωρία μου σήμερα είναι ότι με άφησαν μόνο και έρημο έξω από την Φάκα! Να κάνω τι ; Κοιτάζω γύρω μου να δω αυτό που είχα συνηθίσει να βλέπω. Δηλαδή την «ερημία του πλήθους». Όμως βλέπω μόνο ερημία… Γύρω μου βράχια και ξερόχορτα και ένας Ιερός Βράχος με ημικαταστρεμμένες κατασκευές που μου δίνει στα νεύρα καθώς επιμένει να παραμένει στη θέση του όρθιος, τη στιγμή που είναι πια θέμα χρόνου η έλευση της Γάτας. Η οποία είναι βέβαιο ότι αφού τελειώσει το φαγοπότι, θα σκεπάσει αυτόν τον Ιερό Βράχο με τα ιερά της λύματα, γιατί είναι αλήθεια ότι πολύ μα πάρα πολύ ενοχλεί, ακόμα και με τη σκιά του, όλες τις ιερές Γάτες του Κόσμου. Αν είχα την ευφράδεια του Καραϊσκάκη θα έλεγα «Θα μας φάνε και θα μας χέ….».
Τα είχαμε πει με το βιβλίο μου «Πίσω από τον Ήλιο»…
Μ Θ. Αγαπητέ μου Κώστα. Κάποτε εσύ είδες τον «χάρτινο Ήλιο», όταν κανείς δεν τον έβλεπε. Έτσι κι εγώ από τότε και λίγο πριν είδα τη Φάκα και την Γάτα και κανείς δεν με πίστεψε. Βλέπεις, εμάς τους Χιώτες μας έχουν βάλει στο μάτι. Όταν όμως, όπως λένε, πάμε δυο-δυο μαζί, τότε κάνουμε θαύματα, που φυσικά κι αυτά τα βλέπουμε μόνο οι δυο μας. Κι όταν κάποτε τα δουν όλοι, τότε θα είναι πια αργά. Πολύ αργά…
(* σσ. Να διευκρινίσω ότι ο Θεοδωράκης είναι γνωστός ως Κρητικός, ενώ λίγοι γνωρίζουν ότι γεννήθηκε στην Χίο δηλαδή στην ιδιαίτερή μου πατρίδα…).
Στο έργο σας, στο λόγο σας, ενυπάρχει το στοιχείο της Δικαιοσύνης. Πιστεύετε ότι οι ένοχοι της χρεοκοπίας θα πληρώσουν ;
Μ.Θ. Θα πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω για να συμβεί κάτι τέτοιο στη σημερινή Ελλάδα. Άλλωστε, όπως ήδη θα είδες, η δική μου ανάλυση είναι εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν που προβάλλεται με θαυμαστή ταυτοφωνία από τα …Ανεξάρτητα Εθνικά μας Κανάλια. Πιστεύω ότι:
Πρώτον: Η βάση είναι πάντοτε ο «ξένος παράγων» σε ομοφωνία με την Ευρώπη των Τραπεζών.
Δεύτερον: Η εκπόρθηση και αχρήστευση του ελληνικού λαού – από το πλέγμα των ντόπιων και ξένων «προστατών» του – ως κύριου παράγοντα για την διαμόρφωση των αποφάσεων εκείνων που καθορίζουν τη ζωή του, αφού απέτυχαν οι εκ των έξω απόπειρες – εμφύλιος πόλεμος, θρόνος, αστυνομικό καθεστώς, αποστασία, χούντα και γενικά διώξεις – αποφασίστηκε η «άλωση» του λαού εκ των έσω με το μίξερ και το χωνί και δια της μεθόδου της ψυχικής, συναισθηματικής, ιδεολογικής, πολιτικής και ηθικής πολτοποιήσεως. Λέξη-κλειδί!
Τρίτον: Ως φαίνεται, αυτή η διαδικασία οδηγεί σε γενική ύπνωση με την βοήθεια φυσικά της στρατιάς των «πολτοποιητών», που έχουν από καιρό καταλάβει όλες τις θέσεις-κλειδιά της εθνικής μας ζωής: Κράτος, Κόμματα, Μεγάλες Ενώσεις και Συνδικάτα, Τύπος, Τηλεόραση και φυσικά Οικονομία. Έτσι, ζαλισμένοι και υπνοβατούντες οι Έλληνες δεν κατάλαβαν πώς περάσαμε ξαφνικά από μία σοβαρή , όμως συνήθη οικονομική κρίση ,που βασικά αντανακλούσε την γενικότερη διεθνή κρίση του καπιταλισμού, στη Φάκα του ΔΝΤ. Ούτε φυσικά υποψιάστηκαν πώς, γιατί, από πού και για ποιο σκοπό ξεσηκώθηκε όλη αυτή η θύελλα της πρωτοφανούς υβριστικής και εν πολλοίς βρώμικης και απαξιωτικής επίθεσης κατά της χώρας μας. Που περιέργως εκόπασε όταν αντί για μία, μπήκαμε σε τρεις Φάκες -συγκοινωνούσες βεβαίως- στη λεγόμενη «Τρόϊκα», μέσα στις οποίες ο πανέξυπνος και κατά τα άλλα πονηρός Έλληνας αισθάνεται σχεδόν ευτυχής! Αυτή λοιπόν η διεθνής επίθεση σε συνδυασμό λ.χ. με τις ενέργειες των κυρίων Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλου – στις Τράπεζες της Ελλάδας- που καταγγέλλουν οι 15 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με επί κεφαλής την Βάσω Παπανδρέου ,συνέτειναν στη δημιουργία αυτού του αρνητικού κλίματος, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ και στην Τρόϊκα. Να λοιπόν πώς δημιουργήθηκε το χωνί που μας οδήγησε οικειοθελώς στη Φάκα. Πώς; Με την συνένωση ξένων και εγχώριων προσπαθειών.
Σε επικύρωση των αποκαλύψεων των 15 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε κύριο άρθρο Αθηναϊκής εφημερίδας, στις 5 Ιουλίου, αναφέρονται κατά λέξη τα παρακάτω συγκλονιστικά: «Τι είναι οι καταγγελίες κατά του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλου και του Υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου; Αληθεύει ότι έκαναν ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτά που έπρεπε, για να σωθεί η π α ρ τ ί δ α ;» Ή μήπως ήθελε να πει «πατρίδα»;
Και συνεχίζει το δημοσίευμα: Αληθεύει ότι έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να κερδίσουν ακόμα περισσότερο οι κερδοσκόποι; Αληθεύει ότι για το θέμα αυτό ο Γ. Προβόπουλος έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που του συνέστησε το νομικό τμήμα της Τράπεζας ;»
Τι απάντηση μπορεί να υπάρξει;
Μ Θ. Πώς θα απαντήσει άραγε σ’ αυτές τις δημόσιες καταγγελίες ο κ. Πρωθυπουργός και η Δικαιοσύνη της χώρας; Πώς θα απαντήσει ο πολιτικός και νομικός κόσμος της χώρας; Τα κόμματα και τα συνδικάτα; Για να διαψευσθούν κάποιοι ,όπως ο υποφαινόμενος, που ισχυρίζονται ότι όλοι και όλα έχουν «πολτοποιηθεί» από τις κορυφές ως τη βάση του λαού μας. Σε απλά ελληνικά ,όσα δήλωσαν οι Βουλευτές, αναπαρήγαγε η εφημερίδα και τώρα εγώ, είναι ουσιαστικά κατηγορίες για βαρύτατες αντεθνικές ενέργειες, απέναντι στις οποίες δεν υπάρχουν παρά μονάχα δύο δρόμοι από την πλευρά της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης: Ο ένας είναι εναντίον των καταγγελλομένων και ο άλλος εναντίον των καταγγελλόντων και προσυπογραφόντων τις καταγγελίες. Εάν δεν συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο, τότε ομολογείται συνενοχή.
Η ευθύνη του λαού ποια είναι;
ΜΘ. Γίνεται σαφές ότι η προσπάθεια να φορτώσουμε την κακοδαιμονία μας στους κλέφτες – που για ορισμένους βρίσκονται μόνο μεταξύ των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.- είναι απλώς μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Είναι μια παγίδα στην οποία πέσατε δυστυχώς κι εσείς με τα περί Δικαιοσύνης κλπ. Διότι η διαφθορά υπήρξε και είναι γενικευμένη. … «Λαοπρόβλητη» θα έλεγα! Μήπως οι υπερήφανοι ψηφοφόροι της Κυριακής δεν είναι αυτοί οι οποίοι προσφέρουν εκ περιτροπής την εξουσία στα δύο κόμματα των … σκανδάλων; Σε ποσοστό σχεδόν 90%; Και μη μου πείτε ότι δεν γνώριζαν την έκταση της διαφθοράς προς τα επάνω. Διότι προς τα κάτω, δηλαδή στο επίπεδο της καθημερινότητας, πόσοι και ποιοι είναι αυτοί που δεν ζητούν ρουσφέτια και δεν δίνουν και παίρνουν μπαξίσι… Και φυσικά δεν δηλώνουν την ακριβή τους περιουσία για να μην πληρώνουν τους νόμιμους φόρους. Με άλλα λόγια ψηφίζοντες και ψηφιζόμενοι σε ποσοστό 90% ήσαν και είναι ένας αχταρμάς. Οπότε ποιον να πρωτοδικάσει η Δικαιοσύνη; Που κι αυτή αναγκαστικά ζει μέσα στο ίδιο κλίμα … Κανείς δεν θα μπορούσε μέχρι το τέλος να κρύψει το πώς και από πού και πότε δημιουργήθηκε αυτό το υπέρογκο δημόσιο χρέος που μας έχει γονατίσει. Το Δημόσιο χρέος πολλών και μάλιστα πλουσιότερων χωρών είναι μεγαλύτερο από το δικό μας. Άρα ούτε αυτό ήταν η αιτία για να μπούμε στη Φάκα. Άρα οι λόγοι είναι άλλοι. Και ίσως τους βρούμε στο άρθρο που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουλίου στα ΝΕΑ με τίτλο «Κασσάνδρες made in USA» και με υπότιτλο «Μαύρα σενάρια από αμερικανικό ινστιτούτο Στάτφορ που προβλέπει ακόμα και απώλεια του Αιγαίου».
Τι είναι αυτό που …ονειρεύονται οι ξένοι για την Ελλάδα;
ΜΘ. Όπως φαίνεται, κάποιοι ονειρεύονται, προετοιμάζουν, επιδιώκουν και προσδοκούν: Την εσωτερική μας κατάρρευση!
Κοινωνική έξαρση με βίαιες πρακτικές!
Προδιαγεγραμμένη καταστροφή της Ελλάδας!
Σ’ αυτά ακριβώς τα συμπεράσματα με είχε οδηγήσει από καιρό και η δική μου ανάλυση. Πιστεύω δηλαδή ότι όλα αυτά και συγκεκριμένα:
Η απόπειρα φίμωσης του ζωντανού νεοελληνικού μας πολιτισμού και η
εκστρατεία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη για το χτύπημα της ιστορικής μας παράδοσης, την διαστροφή της ιστορικής αλήθειας και την απόκρυψη των ιστορικών γεγονότων και τέλος,
το χτύπημα ακόμα και των λέξεων που θυμίζουν Έθνος -Πατρίδα, Μακεδονία και Αιγαίο (αναρωτηθήκατε άραγε πώς και γιατί εξαφανίστηκε η λέξη «εθνικός -ή -ό» από υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες, πώς και γιατί έφαγε το μαύρο σκοτάδι το υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης ή το υπουργείο Αιγαίου;) αποτελούν την προπαρασκευή για να πετύχει ο τελικός σκοπός, δηλαδή Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Εκτός φυσικά κι αν ξαναβρούμε τον τρόπο – όπως μας συμβουλεύουν τα ξεφτέρια του αμερικανικού Ινσιτούτου στρατηγικής Στατφορ – να γίνουμε χρήσιμοι σε μια ή περισσότερες μεγάλες δυνάμεις! Δηλαδή γονατισμένοι, φρόνιμοι και υπάκουοι υπηρέτες με δουλική υποταγή σε ένα ή και περισσότερα αφεντικά. Πράγμα το οποίο φροντίζει σήμερα να πετύχει η Φάκα δια της εξαθλιώσεως και της απειλής της ιερής Γάτας… Αν όλα αυτά δεν συνιστούν καθαρά εχθρική απειλή από τους μεν και καθαρά προδοτική στάση όσων και όποιων συνεργάζονται μαζί τους, τότε πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας;
Κόντρα στη θέληση των πολτοποιητών, θα σας ακούσομε στο Λυκαββητό – και όχι μόνο…
ΜΘ. Σταματώ εδώ, γιατί ήδη είπα πολλά και αιρετικά, που με εκθέτουν και πάλι στην οργή και την μανία των «πολτοποιητών, τη στιγμή μάλιστα που ετοιμάζομαι να ανεβώ στον Λυκαβηττό στις 29 Ιουλίου για ένα «λουτρό αγάπης» στην αγκαλιά των τελευταίων μου φίλων. Ως λαϊκός συνθέτης. Ως συμφωνικός θα σας περιμένω στο Μέγαρο Μουσικής στις 22 Ιουλίου, να παρακολουθήσουμε την συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, που αναβλήθηκε λόγω της πανελλαδικής απεργίας των εργαζομένων. Η Κρατική Ορχήστρα θα παρουσιάσει την «4η Συμφωνία» μου βασισμένη στα αθάνατα κείμενα του Αισχύλου και του Ευριπίδη, σε μια μουσική κατάδυση στις αθάνατες εθνικές μας ρίζες που θα μας βοηθήσουν τελικά να σαρώσουμε για άλλη μια φορά όλους τους παρείσακτους που μας μισούν και που επιβουλεύονται τη ζωή και την ακεραιότητα της χώρας μας.