Ο Βασίλης Βιλιάρδος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ελληνική Λύση, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου „Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2016/797, 2016/798, και 2016/2370 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και άλλες διατάξεις“ του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, δήλωσε τα εξής:
– Ο στόχος της Ελληνικής Λύσης είναι να προσφέρει τις υπηρεσίες της στους Έλληνες πολίτες και όχι να συγκρούεται με τα αλλά κόμματα για τη προβολή του
– Τα σχέδια νόμου πού έρχονται προς συζήτηση στις επιτροπές και στην ολομέλεια είναι προαποφασισμένα χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι θέσεις των υπολοίπων κομμάτων
– Με την εισαγωγή για ενσωμάτωση των 3 Ευρωπαϊκών Οδηγιών μεταθέτουν τις ευθύνες λειτουργίας των σιδηροδρόμων από τα εθνικά κράτη στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ευρωπαϊκής Ένωσης
– Αυτό όμως απελευθερώνει την αγορά των σιδηροδρόμων κάτι που επηρεάζει αρνητικά τις μικρές χώρες που έχουνε αδύναμες επιχειρήσεις
– Με την έλευση των μνημονίων άλλαξε η δομή των Ελληνικών Σιδηροδρόμων εις βάρος των πολιτών
– Στην ουσία αντί για ιδιωτικοποιήσεις έχουμε κρατικοποίησες επιχειρήσεων από άλλα κράτη
– To Ελληνικό Δημόσιο αναγκάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πουλήσει τον ΟΣΕ στον Ιταλικό Οργανισμό Σιδηροδρόμων με πολύ χαμηλό τίμημα, για να γίνει παύση της κατηγορίας περί κρατικής ενίσχυσης
– Με στοιχεία που κατατέθηκαν στα πρακτικά, αποδεικνύεται πως ο ΟΣΕ και πρόσφατα και η ΔΕΗ όπως και η Ολυμπιακή Αεροπορία παλιότερα, διαλυθήκαν σε κομμάτια για πιο εύκολη λεηλάτηση από αυτούς που ισχυρίζονται ότι μας διασώζουν
– Σε σύγκριση, σε άλλες αναπτυγμένες χώρες οι σιδηροδρομοι είτε έχουν παραμείνει υπό τον έλεγχο του κράτους, είτε „επανακρατικοποιήθηκαν“ μετά από καταστροφικές συνέπειες που δημιούργησαν οι σχετικές ιδιωτικοποιήσεις (βλ. Μεγάλη Βρετανία)
pit180969 vor 8 Stunden
Κύριε Βιλιάρδο, κύριε Βιλιάρδο. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να σας δώσω συγχαρητήρια που τους τα λέτε εκεί στη Βουλή. Αλλά ποιος σας ακούει και εσάς. Εμείς οι Έλληνες περιμένουμε να μας σώσουν αυτοί που μας έριξαν στο βούρκο, χωρίς καν να ξέρουμε γιατί μας έριξαν στο βούρκο… Θα σας τα εξηγήσω όλα εγώ λοιπόν: Καταρχάς, μιλάτε για …κρατικοποίησεις επιχειρήσεων από άλλα κράτη, σε πολύ χαμηλή τιμή. Ότι απέφερε πλούτο για τη χώρα, ιδιωτικοποιήθηκε. Πουλήθηκε όμως με τιμές της πλάκας και άρα ξεπουλήθηκε. Ξεπουλήθηκε χωρίς κανένα λόγο και χωρίς καμιά αιτία αφού τα λιγοστά χρήματα δεν τα πήραμε, αλλά πήγαν προς αποπληρωμή τόκων δανείων. Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο (900 εκ.), για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά). Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ κλπ. Θα μπορούσαμε, θα έπρεπε βέβαια η Ελλάδα να βγάζει πολύ περισσότερο κέρδος από τη δημόσια περιουσία της, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα κέρδη (που τώρα θα είναι περισσότερα) τα έπαιρνε η Ελλάδα. Ξεπουλήσαμε λοιπόν ότι απέφερε κέρδος για τη χώρα, από όπου η Ελλάδα είχε έσοδα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει. Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα αναγκαστούμε πλέον να δώσουμε και τον ορυκτό μας πλούτο. Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος δήθεν ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Τον …ανακάλυψε ο ΓΑΠ, όταν μας έβαλε στα μνημόνια. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού τάχα φοβόμαστε τους Τούρκους. Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες. Αυτός είναι και ο λόγος που μπήκαμε στα μνημόνια, αυτός είναι ο λόγος που γίνεται η φτωχοποίηση της Ελλάδος. Ο ορυκτός μας πλούτος είναι …υπεύθυνος για αυτά που τραβάμε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου της Αφρικής, είναι η …Νιγηρία. Ενώ ο λαός της Νιγηρίας πεθαίνει της πείνας. Και γιατί άραγε …χρωστάμε; Επειδή οι ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, “χρειάστηκαν” για τις …ανακεφαλαιοποιήσεις τους, περίπου διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ μέσα σε τρία χρόνια. Περισσότερο χρήμα από ότι οι καταθέσεις μας. Ξεκινήσαμε το 2010 με τον Παπανδρέου και ολοκληρώσαμε το 2012 με τον Παπαδήμο και με τον Σαμαρά. Περίπου 200 δις… Δεν μας το λέει κανείς ξεκάθαρα ότι τόσα χρήματα έδωσαν, αλλά εάν πράγματι ισχύει, μήπως όλο αυτό υπήρξε ένα καλοσχεδιασμένο κόλπο για να μας χρεώσουν και να μας υφαρπάξουν τη δημόσια περιουσία μας; Μάλιστα τώρα ακούγεται ότι θα …ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζες. Που τις πούλησαν και όμως τις ανακεφαλαιοποιούν… Και τόσα χρόνια ανακεφαλαιοποιούν τις ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες τράπεζες διαχειρίζονται ένα νόμισμα που δεν το εκδίδουμε εμείς…
Για να αποδείξω αυτά τα δις που δήθεν δώσαμε στις τράπεζες, τα οποία σύμφωνα με την Ισλανδία αλλά και το …Μεταξά, άνετα διαγράφονται από οποιοδήποτε Διεθνή Δικαστήριο, θα κάνω μια απλή …προσθαφαίρεση. Μιας και δεν κάνουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους: Αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις. Υπερβολικό βέβαια και δε θα εξηγήσω τώρα με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο χρωστούσαμε τόσα πολλά, αλλά το χρέος μας τόσο ήταν. Ήταν υπερβολικό το χρέος μας επειδή ίσως ήμαστε …άτυχοι αφού αγοράζουμε τον στρατιωτικό εξοπλισμό μας πιο ακριβά από ότι οι άλλες χώρες. Την ασφάλεια των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε βέβαια να την αναλάβει η ίδια η ΕΕ και όχι μόνοι μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πριν δέκα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 δισεκατομμύρια Ευρώ (ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008). Ο κυριότερος λόγος που το έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό το 2008 έφτασε τα 36 δις. Που ανάγκασε σε παραίτηση τον Καραμανλή. Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν. Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε, ενώ οι ίδιες αυτές τράπεζες δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν” στη συνέχεια. Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε έως το PSI, περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια …ευγενική χορηγία της ΕΕ). Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες). Σύνολο 290 δις – 23 δις – 40 δις – 58 δις = 170 δις Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε το 2013 να είναι ούτε 170 δις και όχι …320 δις. Όπως μας ανακοίνωσαν. Και τα περίπου 20 δις το χρόνο που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 320 δις (…380 τώρα), θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 170 δις. Και άρα αυτό το πραγματικό χρέος μας των 170 δις το 2013, θα έπρεπε με τα 20 δις το χρόνο που δίνουμε, να τείνει προς το μηδέν. Με μια απλή προσθαφαίρεση μπορεί λοιπόν ο κάθε …άσχετος όπως εγώ, να βρει ένα λάθος στο δημόσιο χρέος κατά 150 δις. 150 δις από το 2009 έως τα τέλη του 2012. Δεν είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά; Ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Νταλέμα είπε όμως πριν τέσσερα χρόνια, ότι η Ελλάδα έδωσε περισσότερα από 200 δις προς γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. https://www.youtube.com/watch?v=bKrbdxI83g8 Ο Νταλέμα νόμιζε ότι ήταν τόκοι ξένων τραπεζών. Εάν όμως ήταν τόκοι θα έπρεπε να χρωστούσαμε τότε …μερικά τρις. Εμείς νομίζουμε ότι κάναμε …ανακεφαλαιοποιήσεις των δικών μας τραπεζών. Τις τράπεζες τις χρηματοδοτεί όμως ανέκαθεν μόνο όποιος εκδίδει το χρήμα, επειδή ακριβώς εκδίδει το χρήμα. Η Ελλάδα όμως έχει Ευρώ που δεν το εκδίδει μόνη της, αλλά η ΕΚΤ. Και τα χρήματα που δήθεν δώσαμε προς ξένες τράπεζες ή δήθεν στις δικές μας, φαίνονται από το γεγονός ότι μας έδωσαν οι «σύμμαχοι» σε λίγα μόλις χρόνια …240 δις. Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα χρήματα, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός μας …έβγαινε δεν έβγαινε; Μήπως διαφωνεί κανείς, ότι τις τράπεζες τις χρηματοδοτεί ανέκαθεν όποιος εκδίδει το χρήμα; Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν: Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για …χρηματοδότηση. Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν. Ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας. Η πρώην ΟΝΕ κατάντησε τώρα μόνο …ΝΕ; Και κάτι που επίσης δεν γνωρίζουμε, τώρα τελευταία τις ισπανικές τράπεζες τις ανακεφαλαιοποιεί η ΕΚΤ.
Μιας και αναφέρθηκα στην Ισλανδία, μάθετε ότι και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που η Ισλανδία δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της. Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας “χρέος”. Και οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα. “Χρειάζονταν” να κάνουν και άλλη …ανακεφαλαιοποίηση. Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της. Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει (βάσει Ισλανδικού συντάγματος). Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας. Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών. Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν. Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία. Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών. Ή θα πρέπει να τους τα δώσει η ΕΚΤ, καθώς και αποζημίωση σε εμάς για αυτά που μας προξένησε. Η ΕΚΤ, που εκδίδει το Ευρώ κατά το δοκούν, χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε. Αφού φημολογείται ότι η ΕΚΤ πληρώνει τα πρόστιμα στην Αμερική για τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες… Φημολογείται επίσης, ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία τεράστιο ορυκτό πλούτο στην τεράστια ΑΟΖ της. Όπως έχει και η Ελλάδα. Άρα λοιπόν, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αιτία του Ελληνικού προβλήματος αποτελούν οι …υδρογονάνθρακες. Εμάς όμως μας έπεισαν ότι το δήθεν χρέος μας δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πάρα πολλούς δημοσίους υπαλλήλους. Και αν δε δίναμε αυτά τα δις και φαλίριζαν οι τράπεζες κανείς δε θα έχανε τις καταθέσεις του όπως νομίζουν πολλοί, αφού τα χρήματα δε βρίσκονται στα ταμεία των τραπεζών αλλά έχουν δοθεί από τις τράπεζες για δάνεια και δεν υπάρχουν σε ρευστό. Στην ουσία όμως αυτά τα χρήματα επεστράφησαν στις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες, για να διασωθούν αυτές. Άρα το χρέος μας είναι δήθεν χρέος και μπορεί εύκολα με παράδειγμα την Ισλανδία θα διαγραφεί από τα διεθνή δικαστήρια. Και όχι μόνο το χρέος που προέκυψε από τις τράπεζες, αλλά ολόκληρο το χρέος μας σύμφωνα με τα διεθνή διακστήρια και πάλι που δικαίωσαν το …Μεταξά. Μόνο που αυτά τα προπολεμικά χρέη τα αναγνώρισαν το 1964 οι Γ. Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκης και Κ. Καραμανλής… Αυτό ποιος το ξέρει; Και ας υπέγραψαν οι προδότες πολιτικοί μας ότι ήθελαν με τα μνημόνια με τα οποία σφαγιάζουν τον ελληνικό λαό. Μόλις μας κυβερνήσουν άλλοι, θα κατηγορηθούν όλοι οι νυν και οι πρώην κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία ποτέ δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών) και θα γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους. Τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας «εταίρος» μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος.
Και ένα τελευταίο. Η εκάστοτε κυβέρνηση, γιατί δεν αντιδράει σε όλα αυτά που γίνονται; Γιατί αποδέχονται ότι πούνε οι Γερμανοί; Θα σας πω λοιπόν, τι ακριβώς γίνεται: Ο Jörg Michael Kutschenreuter, αυτός που κρατούσε τα μαύρα ταμεία της Siemens, κατέθεσε ενόρκως το 2005 στην Εισαγγελία του Μονάχου, στην γερμανική Δικαιοσύση, ότι η Siemens Ελλάς δίνει μίζες στα τρία μεγαλύτερα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, το 25% του ετήσιου τζίρου της. Με την αναλογία 3/2/1. Τα 3/6 το μισό δηλαδή του 25% το παίρνει η κυβέρνηση, τα 2/6 το ένα τρίτο του 25% το παίρνει η αξιωματική αντιπολίτευση και το 1/6 του 25% ένα άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα. Κατατέθηκε ενόρκως στη γερμανική Δικαιοσύνη και δεν το ξέρει κανείς; Η Siemens Ελλάς δεν έχει εισαγωγέα (αποκλειστικό αντιπρόσωπο) στην Ελλάδα, αλλά μόνο ελληνικό υποκατάστημα και δίνει αυτό το 25% μόνο στα πολιτικά κόμματα. Σε αντίθεση με όλες τις άλλες γερμανικές εταιρίες, που δίνουν και στα πολιτικά κόμματα και στους εισαγωγείς. Και μη νομίζει κανείς ότι η Siemens …χαρίζει το 25% του τζίρου της. Αφού πωλεί στην Ελλάδα πολύ πιο ακριβά από ότι πωλεί αλλού και άρα αυτό το 25% το παίρνει από τον ίδιο τον αγοραστή.Όπως λοιπόν κάνουν όλες οι γερμανικές εταιρίες. Πουλάνε στην Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι πουλάνε στις άλλες δυτικές χώρες. Και αυτό το 25% υπάρχει η …φήμη ότι το καταθέτουν σε διεθνείς τραπεζικούς λογαριασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, αλλά και των Ελλήνων εισαγωγέων. Άρα αυτές τις μίζες (εάν υπάρχουν) τις πληρώνουμε εμείς. Αφού ο εισαγωγέας το αγοράζει πιο ακριβά, το δίνει στα σούπερ μάρκετ πιο ακριβά και το αγοράζουμε εμείς πιο ακριβά. Τις κατηγορίες μου μπορεί να τις ελέγξει εύκολα όποιος δεν έχει στη διάθεσή του τα τιμολόγια αγοράς, εάν συγκρίνει τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας, με τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα. Ωχ, μάλλον κατηγόρησα τους πολιτικούς μας😁. Όχι όμως εγώ, ο Kutschenreuter το έκανε😂. Θα κάνω και μια ερώτηση. Τα …αδιάβλητα ΜΜΕ μας, μας ενημέρωσαν για την κατάθεση Kutschenreuter; 14 χρόνια πέρασαν. Και για όσους δεν το γνωρίζουν, η Siemens πήγε τον Kutschenreuter στα γερμανικά Δικαστήρια, επειδή διακινούσε μεν το “μαύρο” χρήμα, αλλά απουσίαζαν δε και πολλά άλλα χρήματα από τα ταμεία της Siemens. Μόλις όμως αυτός έμπλεξε τα χρήματα που έλειπαν με τις μίζες που έδινε και ανέφερε για την Ελλάδα, η Siemens απέσυρε τις κατηγορίες. Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, δε θα έπρεπε όμως να τον μηνύσουν; Εάν αυτός έλεγε ψέμματα… Και αφού αναφέρθηκα στον …Μεταξά, μάθετε ότι ο Μεταξάς διέγραψε τα προπολεμικά χρέη και η Ελλάδα είχε δικαιωθεί οριστικά από τα Διεθνή Δικαστήρια. Η Ελλάδα όμως το 1964 με τον Γ. Παπανδρέου, τον Κ. Μητσοτάκη (και τον Κ.Καραμανλή που τα …επανέφερε το 1962) υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Χωρίς λόγο και αιτία, αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι‘ αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 1964, συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά την ψυχική οδύνη, το πρόβλημα της …ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια. Που σημαίνει, 1964 και 45 = 2009. Ξεχρεώσαμε δηλαδή με τα …προπολεμικά χρέη το 2009. Αλλά ένα χρόνο μετά, το 2010, ξεκίνησαν τα …νέα χρέη. Το 2008 με Καραμανλή και πάλι, κάναμε δοκιμές και τα 23 + 5 δις που δώσαμε στις τράπεζες επιστράφηκαν. Το 2010 ξανά με Παπανδρέου και το 2012 με Παπαδήμο και Σαμαρά έδωσε η Ελλάδα στις ιδιωτικές τράπεζες συνολικά περίπου διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ. Και βέβαια οι τράπεζες δεν μας επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο. Ο νοών νοείτω…
Ως επιστέγασμα, θα γράψω και άλλες ιδέες μου και άλλα που πρέπει να γίνουν στην ΕΕ. Και τα γράφω σε εσάς αφού η Ελληνική Λύση είναι και στην Ευρωβουλή. Καταρχάς, η ΕΕ με το Ευρώ της δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για τις χώρες που παράγουν. Για να μπορούν να προωθούν τα προϊόντα τους στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, χωρίς δασμούς. Η Ελλάδα που δεν παράγει, που σχεδόν μόνο εισάγει, τι θέλει στην πρώην ΟΝΕ; Στην ένωση αυτή που στην πραγματικότητα δεν είναι οικονομική παρά μόνο νομισματική. Είναι πλέον μόνο …ΝΕ; Αν όμως παραμείνουμε στο Ευρώ, υπάρχουν απλές λύσεις, αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη. Ότι εισάγει μια χώρα της ευρωζώνης από εταιρία άλλης χώρας της ευρωζώνης, η εταιρία αυτή θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου τη,ς όχι στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά. Θέλουμε επίσης ενιαία Ευρώπη, όχι μόνο με ενιαίο νόμισμα, αλλά με ενιαία οικονομικά. Με ενιαίο τραπεζικό σύστημα και όχι με δικές του τράπεζες το κάθε κράτος, τις οποίες μόνο του θα τις χρηματοδοτεί, ενώ η ΕΚΤ θα συμμετέχει μόνο στα κέρδη. Και ότι κατασκευάζεται εκτός ευρωζώνης, θα πρέπει να εισέρχεται στην ευρωζώνη με δασμούς (πχ. τα “γερμανικά” φάρμακα της Bayer, κατασκευάζονται στο Μπαγκλαντές). Όλα είναι πολύ εύκολο να γίνουν και προπάντων δίκαια, αλλά ποιος θα τα πει, ποιος θα τα επιβάλλει. Είναι λογικό ότι μια τέτοια ένωση είναι προς όφελος αυτών των χωρών που παράγουν. Εμείς που δεν παράγουμε τι φοβόμαστε; Μη τυχόν και χρειάζεται να αλλάζουμε το νόμισμά μας στα αεροδρόμια του εξωτερικού, στα ταξίδια που πλέον δεν κάνουμε; Πως θα ζήσει η Ελλάδα εάν δεν μπορούμε να βάζουμε δασμούς σε ότι εισάγουμε; Αφού πλέον σχεδόν μόνο εισάγουμε. Εάν δε θέλουν οι „φίλοι“ μας να πληρώνει η εταιρία της Γερμανίας τους φόρους της στην Ελλάδα, υπάρχει και μία άλλη λύση. Ότι δασμούς εισπράττει η ΕΕ από τα εμπορεύματα των χωρών εκτός ΕΕ, δε θα τα διαμοιράζει ομοιόμορφα στις χώρες μέλη της ΕΕ, αλλά θα μοιράζονται οι δασμοί αυτοί αναλόγα την οικονομική κατάσταση της κάθε χώρα μέλος της ΕΕ. Ή έστω, ανάλογα με το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών της κάθε χώρας. Όταν μια χώρα της ΕΕ εξάγει πολύ περισσότερα από ότι εισάγει, τότε θα πρέπει να παίρνει και πολύ λιγότερο από τους δασμούς που εισπράττει η ΕΕ. .. Και μπορεί αυτούς τους δασμούς φαινομενικά να τους πληρώνει ο πολίτης, αλλά στην ουσία τους δασμούς τους πληρώνει το κράτος. Ή τουλάχιστον καταλήγουν εις βάρος του κράτους και αυτό θα το εξηγήσω επακριβώς. Καταρχάς, το κάθε κράτος δεν εισπράττει τα χρήματα από τους δασμούς και άρα μειώνονται τα έσοδά του. Τα χρήματα που βέβαια θα πλήρωνε ο πολίτης, αλλά θα πήγαιναν στο κράτος. Από την άλλη, το κάθε κράτος θα μπορούσε να επιλέξει από ποιο εμπόρευμα θα έπαιρνε δασμούς, αλλά και ποιο ποσό θα έπαιρνε. Άρα όταν ένα εισαγώμενο προϊόν θα επιβαρρύνονταν με δασμούς, θα μειώνονταν η εισαγωγή του και άρα θα αυξάνονταν η εγχώρια παραγωγή για αυτό ακριβώς το προϊόν. –